26 augustus. Ik mis je - Genieten is niet meer wat het was.

Stokbroodjes bij het bakkertje,  zwemmen in het meer,  goede gesprekken en plezier hebben: Ik heb genoten van mijn vakantie. Maar nu ik thuis ben,  denk ik: Hoe kon het tegelijk? Genieten en intens missen?

Lees mijn blog hierover  op 'Ik mis je'' Ik mis je '

8 Augustus. Boven de Wolken.

Na vijf dagen Frankrijk ga ik weer terug naar huis. Ik zit in het vliegtuig en wacht tot we vertrekken. Langzaam komen we in beweging en daarna gaat het steeds sneller, tot het vliegtuig los komt van de grond.

Hoger en hoger gaat het en ik ga mee. Ik zie de grond onder me verdwijnen en alles wat op de aarde is wordt kleiner en kleiner. Steeds hoger ben ik in de lucht totdat ik boven de wolken kom.

Ik kijk uit het raampje. Boven me de blauwe

hemel en onder me een donzige witte wolkenmassa. Daar beneden is de aarde, de plek waar ik vandaan kom en weer naar toe ga. Het is een bijzonder gevoel om hier te vliegen.

Het ziet er prachtig uit. Ongerept en wonderlijk mooi. Het voelt alsof ik bij de hemel ben.
Voor even voel ik me dicht bij Laura en Lennard.

Van mij mag dit wel langer duren, maar na een poosje moeten we weer dalen.
Terug naar beneden en naar de realiteit.
Laura en Lennard zijn in de hemel en ik woon hier op de aarde.

Ik weet dat het niet anders is. En dat het leven met de rouw weer op me wacht.
Maar heel even boven de wolken zijn, dicht bij de hemel, geeft me een stukje verbinding met Laura en Lennard.
Dat neem ik met me mee als ik weer verder ga op de aarde.

6 augustus. In Frankrijk.

Daar ben ik dan, in Frankrijk. De laatste keer dat ik in dit land was, was Laura drie jaar oud. Wat is er na die tijd veel gebeurd en veranderd...
Het leven leek ongecompliceerd en zorgeloos vergeleken bij hoe het nu is.

Ik weet na al die jaren Nederland niet wat ik meemaak. Ik kijk mijn ogen uit, naar de bergen, de omgeving. Ik laat de zon op mijn huid branden en ik zwem in het heerlijke warme heldere water van het meer naast de camping.
Samen met de vrienden bij wie ik ben, hebben we plezier en gaan we er op uit. Ik lach meer dan ik in het hele afgelopen jaar heb gedaan.
Ik geniet...
Het is een rare gewaarwording.

Zoals ik had verwacht is er ook ruimte voor het verdriet dat ik meenam. Mijn vrienden schromen niet om me er naar te vragen.
Gelijk onder de oppervlakte van het genieten ligt het missen van Laura. Er is niet veel voor nodig om het aan te boren.
Er is ruimte voor mijn tranen en dat maakt dat het genieten er kan zijn.
Op deze manier is het goed

Elke ochtend ben ik al vroeg wakker. Als het licht begint te worden zie ik de contouren van het tentje waarin ik lig. Ik hoor de koolmeesjes om de tent heen roepen en er zit een grote groene sprinkhaan op het doek.
Het is Laura's tentje waarin ik deze week slaap. Ze was er heel zuinig op en hoewel het al ouder wordt voldoet het nog prima.
Laura is zo een heel klein beetje met me mee naar Frankrijk.

Op vakantie in Frankrijk, zonder Laura. Het verdriet gaat mee maar het is heerlijk.

2 augustus. Ik mis je- Vakantie zonder Laura

Als ik mijn rijbewijs heb, gaan we samen naar Frankrijk Mam!' Ik hoor het Laura nog zo zeggen, alsof het vorige week was.
Samen met een tentje, Barbecueën, kletsen, genieten van de lange avonden en het mooie weer...

Maar samen naar Frankrijk zal nooit gebeuren..
Lees mijn blog hier op de site van Ik mis je